Od lipca 2020 roku można przystępować do nowego systemu oszczędzania, którego założeniem jest zwiększenie bezpieczeństwa finansowego pracowników po osiągnięciu wieku emerytalnego. Pracownicze Plany Kapitałowe opierają się na odkładaniu z pensji od 2%  do 4 %  kwoty brutto. Do tej kwoty pracodawca zobowiązuje się dołożyć od 1,5% do 4%.  Pracownik może liczyć na bonus powitalny z budżetu państwa w wysokości 250 złotych oraz roczny grant rzędu 240 złotych. Szacuje się, że do nowego systemu przystąpiło 25% uprawnionych pracowników. 

Korzyści związane z przystąpieniem do Pracowniczych Planów Kapitałowych

Niewątpliwie największym plusem samym w sobie jest dodatkowy kapitał emerytalny, który będzie wzrastał proporcjonalnie do stażu pracy. Pomysłodawcy Pracowniczych Planów Kapitałowych zachwalają korzystne parametry stopy oszczędzania. W odróżnieniu od dotychczasowych systemów, każda odkładana złotówka jest podwajana przez pracodawcę. W odróżnieniu od OFE w PPK wszystkie zgromadzone środki należą do pracownika i mogą być dziedziczone przez spadkobierców. Nie ma mowy o przesuwaniu środków do budżetu państwa. Uważa się, że nowe rozwiązanie może zachęcić pracowników do związania się z firmą, która uczestniczy w programie. Ekonomiści są zdania, że PPK ożywią Giełdę Papierów Wartościowych, ponieważ inwestycje wygenerują wzrost zagranicznego kapitału. 

Pracownicze Plany Kapitałowe w niektórych przypadkach mogą być niekorzystne

Podstawowym argumentem sceptycznie nastawionych ekspertów są obniżone pensje, które maleją proporcjonalnie do zarobków. Za wadę uznaje się również potrącanie 0,6% z aktywów na rzecz instytucji finansowych. Część pracodawców uważa, że fakt dopłacania do systemu powoduje wzrost kosztów firmy, tym bardziej że nie mogą oni zrezygnować z dopłat.  Pracownicze Plany Kapitałowe nie obowiązują w małych przedsiębiorstwach, które zatrudniają maksymalnie 10 pracowników. Zdaniem ekonomistów utworzenie nowego planu ma wpływ na uszczuplenie budżetów innych funduszy emerytalnych.